Decoupage Blog, Świat Według Asket, KURSY DECOUPAGE W WARSZAWIE

Parę tygodni temu kupiłam sobie dwa półdzbanki z wyprzedaży i postanowiłam poszukać inspiracji w necie. Dawno już nie chodziłam po stronach internetowych i zachciało mi się zajrzeć na allegro.

Pomyślałam sobie,że już parę lat nie zaglądałam na ichnie strony związane z decoupage. To co tam zobaczyłam przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Nie dość, że większość przedmiotów tam udekorowanych nie ma nic wspólnego z decoupage jako techniką, to już całość, czyli estetyka i wygląd prac sprawiła, że wołam: "litości!". Przejrzałam dobrych kilkaset prac i naprawdę nie miałam na czym oka zawiesić. Jeżeli jeszcze malutki obrazek jako tako wyglądał, to po powiększeniu go najczęściej pokazywał się niewykończony potworek. Większość moich kursantek na kursie podstawowym robi o wiele lepsze prace niż tam są wystawiane. Zaczęłam zastanawiać się, kto to kupuje? Kto kupuje te koszmarki, które kosztują nieraz i kilkadziesiąt złotych? Czy ludzie nie mają za grosz samokrytyki? Rozumiem, że decoupage można zajmować się rodzinnie dla siebie i nie mając żadnych zdolności coś tam sobie dłubać. Jednak mniemam, że osoby, które sprzedają takie rzeczy mają się za znających się na tym, skoro takie coś sprzedają. Absolutnie powinny posiadać jakieś umiejętności chociażby techniczne. Nie trzeba być Da Vincim, żeby zrobić estetyczną prostą pracę. Klikając w aukcje popularne okazało się, że nikt tego nie kupuje. Więc po co ludzie to wystawiają? Myślą, że może znajdzie się jakiś głupi, co nie będzie widział, że serwetka jest krzywo przychlapana wikolem? Strasznie przykre to, szczególnie dla mnie, bo decoupage kocham jak mało rzeczy.

Co się stało ze starym decoupage, sprzed kilku lat? Sprzed 4, 5 lat? Gdzie są te wszystkie osoby, co robiły ładne, nieprzeładowane, dopasowane kolorystycznie prace? Gdzie jest ta ambicja, aby usiąść i powycinać chociażby przez pół godziny? Gdzie? Czy gusta aż tak się zmieniły?

Strasznie się przygnębiłam tym widokiem, obejrzałam sobie swoje stare inspiracje i usiadłam do zrobienia takich oto kompozycji. Klasyczny decoupage z nowym efektem starego metalu.

Nowością na pokrywkach, uszach i dziubkach jest efekt metalu ze specjalnymi woskami, taki efekt będzie można wykonać na jednym z najbliższych warsztatów, już niedługo.

Oba dzbanki są wylakierowane na połysk, ale tego nie widać.



Dla tych, którzy chcieliby się trochę poinspirować polecam obejrzenie prac Roya Larkinga z Anglii. Roy robi od wielu lat klasyczny decoupage, a do tego jest facetem, co ma przełożenie w ciekawych kompozycjach. Rzadko mam okazję oglądać decoupage robiony przez faceta.

Jego prace na facebooku:

Roy Larking

Bardzo dziękuję Wam za wzięcie udziału w zabawie :) Trudne było zadanie, bo niewiele było widać na zdjęciach. Ale o to chodziło :). Niektóre odpowiedzi były połowicznie prawidłowe, ale tylko jedna osoba podała całkowicie prawidłową odpowiedź :):

Nie jest to talerz, ale dość duża misa ze sztucznej cyny. Motyw to różowe kamelie z serwetki, które wiele osób rozpoznało. Ostatnio poszukując innych kwiatów jako motywy, równie piękne jak róże, trafiłam na kamelie i się nimi zachwyciłam. Są przepiękne i czasami przypominają róże, ale mają inne pąki (róże są takie bardziej jak łódeczki) i grubsze, niemal skórzaste liście. Szczególnie upodobałam sobie białe kamelie, ale jak tylko znalazłam w swojej szafie tą serwetkę z różowymi, to zaraz ją wykorzystałam. Zresztą każdy chyba wie coś o Damie Kameliowej :)

Misa się jeszcze lakieruje, więc nie ma ostatniego efektu błysku, więc wygląda  jak niedokończona. Postanowiłam ją jednak Wam pokazać, aby zaspokoić ciekawość :)

Pozdrawiam i idę spać. Znowu dzisiaj siedziałam do późna, ale za to zrobiłam fajny materiał na kolejne warsztaty świąteczne z jajem :)

Witam Was i przyszedł dzisiaj czas na podanie zwycięzcy zabawy. Pytanie było trochę podchwytliwe, bo istotnie ostatnio kilka tygodni temu zmieniłam całkowicie baner i tło bloga, ale moje pytanie dotyczyło tego, co zmieniło się od poprzedniego dnia. Oczywiście chodziło o popękaną szybkę, za którą czasami chowa się dziewczynka. Spogląda czasami zza szybki, a czasami nie. Dzisiaj także szybka przesunęła się trochę w lewo :)

Prawidłową odpowiedź podała Olinta, którą proszę o podanie na maila swoich danych do przesyłki, aby otrzymać taki oto mały zestawik serwetek i kostkę do ścierania:

Cieszę się, że spodobała Wam się zabawa, zatem postanowiłam drugi komplet 20 serwetek wraz z dwoma pędzlami: do lakieru i do domalowań podarować osobie, która pierwsza zgadnie co jest na obrazku poniżej.

Jest to coś co ostatnio dekorowałam. Moje pytanie brzmi:

Co to za przedmiot oraz jakie kwiaty są na tym motywie.

Osoba, która pierwsza zgadnie i odpowie prawidłowo na oba pytania otrzyma ten oto zestaw serwetek.

Proszę oprócz odpowiedzi podawać swojego e-maila.

Powodzenia!

P.S. Osoby, które z niecierpliwością czekają na nowy terminarz kursów informuję, że już jutro późnym wieczorem będzie dostępny.

Bardzo dziękuję Wam za komentarze pod ostatnią zabawą. Rozwiązanie i zwycięzcę podam w następnym poście.

Chciałam się z Wami podzielić smutną informacją, a mianowicie wczoraj dowiedziałam się, że jedna z moich stałych uczennic w zeszłym tygodniu odeszła po zaciętej walce z chorobą nowotworową. Na pewno wiele osób uczęszczających na moje kursy znało Helenkę, która była wspaniałym, dobrym i ciepłym człowiekiem.

Zrobiło mi się bardzo smutno i przykro, bo jeszcze w czasie warsztatów przed Gwiazdką miałam okazję gościć ją u mnie kilka razy. Zawsze pogodna z pozytywnym nastawieniem do świata  i poczuciem humoru. Taką ją zapamiętam. Dzisiaj pozostały mi po niej dwa doniczkowe kwiaty, które od niej dostałam oraz kilka zdjęć z warsztatów, z których jedno prezentuję poniżej.

Jak na ironię to zdjęcie zostało zrobione 17 lutego 2011 r.

Niech będzie pokój jej duszy.

Na jednym z ostatnich warsztatów dekorowaliśmy gęsie wydmuszki. Rzadko udaje mi się coś zrobić samej na warsztatach, bo muszę doglądać jak sobie radzą moi kursanci. Ciężko mi się też skupić, bo praca twórcza wymaga oderwania się choć na chwilę od rzeczywistości. Zaczęłam jednak dekorować tak jak inni trzy wydmuszki. Wybrałam motyw poziomek, bo nie robiłam jeszcze w takiej kolorystyce.

Po warsztacie siedziałam jeszcze do późna i dokańczałam moje wydmuszki. Dzisiaj są już skończone i oto pierwsze w tym roku moje jaja wielkanocne. Do Wielkanocy trochę czasu jeszcze jest, ale jak zwykle my dekumaniacy zaczynamy już przygotowywać się do świąt w lutym :)

Nie przepadam za dekorowaniem małych jajek, ale tego rodzaju wymuszki bardzo lubię robić.



 A propos wydmuszek i jajek, przyszły już do pracowni gęsie wydmuszki w pudełkach, styropianowe duże i wielkie jaja, a także plastikowe z pleksi do dekorowania. Osoby chętne zapraszam jak zwykle we wtorki i piątki od godz. 13-19-ej.

W sobotę odbędzie  się  Jajeczny kurs świąteczny i wykonamy aż 4 jajka różne i różnymi technikami. Można się jeszcze zgłosić. Więcej w terminarzu i w opisie kursu tutaj.

Zagadka:

A dla stałych zalądaczy na mojego bloga mam małą zagadkę: Co zmieniło się od wczoraj na głównym banerze tytułowym bloga? Osoba która pierwsza poda prawidłową odpowiedź w komenatrzach pod postem otrzyma kostkę do ścierania oraz 20 pięknych serwetek z tegorocznej wiosennej kolekcji. Proszę także podać maila w komentarzu.

Zapraszam



tym razem w moim wydaniu.

Prawidła do butów to jedne z tych przedmiotów, których czasy świetności już dawno minęły. W dzisiejszych czasach nie służą właściwie do niczego. W dobie "jednorazowych" butów nie bardzo chce nam się je używać, a dekorowane decoupage ładnie wyglądają na toaletce w przedpokoju.

Wiele lat opierałam się prawidłom do butów. Zawsze było mi jakoś nie po drodze, aby je dekorować, choć podziwiałam niektóre piękne dekoracje na różnych stronach. Te poniżej, w połowie udekorowane przeleżały w pracowni ponad 7 miesięcy. Dwa razy przemalowywałam im cieniowanie i za każdym razem wyglądały jak brudne. Ostatecznie poddałam się i cieniowania zamalowałam.  To przykład na to, że nie wszystkie prace wymagają domalowywania cieniowań.

A propos motyw ten sam, co na serduszku z poprzedniego posta. Znowu moje ukochane róże.

Zrobiłam  też drugą parę w całkiem innym stylu. Już nie mogę doczekać się, kiedy skończę lakierowanie!

P.S.

Tajemiczo oznajmiam: szykujcie żelazka, za chwilę konkurs!

Pozdrawiam wszystkich serdecznie i pomyślności na nowy tydzień.

na Walentynki. Nie miałam czasu zrobić wcześniej zdjątka. W tym roku walentynki przeszły tak jakoś niepostrzeżenie.  Drugą stronę serduszka pokazałam już jakiś czas temu, z tego samego motywu, teraz trochę inna kompozycja bez napisu.

Tę pobejcowaną dużą skrzynkę po winie otrzymałam od znajomej i przeleżała w schowku 5 lat. Co chwilę miałam na nią inny pomysł. Teraz ostatecznie postanowiłam ją ozdobić dla siebie. Pobieliłam dół a na górę dałam motyw z papieru Decomanii.

Skrzynka zostanie w mojej pracowni na różne drobiazgi.

po odejściu kolejnej legendy muzyki. Pamiętam, jak wiele razu słuchałam tego utworu. Minęło już ponad dwadzieścia lat od tego czasu, a Whitney nadal urzeka z tego video. Szczupła, z pięknie przyciętą fryzurą i dziurami w spodniach :) Taką ją zapamiętam.

Szkoda,  że taki smutny jest koniec tej pięknej muzycznej divy. Czasem zastanawiam się nad tym, że często życie dozuje nam jakąś dawkę sukcesów i porażek. Jeżeli przeżyjemy swoje wcześniej lub zbyt intensywnie, to wcześniej przychodzi ten ostateczny czas. Może więcej już nasz organizm nie może znieść? Może nie ma już po co żyć, skoro największy sukces już za nami? Po nas przyjdą kolejni i zasiądą na tronach. Sława dużo daje, ale jeszcze więcej zabiera...

praca w toku: